LOCATION

• Η ΠΕΡΙΟΧΗ

  ΒΟΛΟΣ

  Πρωτεύουσα του νομού Μαγνησίας, η 6η μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, αλλά και μεγάλο εμπορικό λιμάνι, αποτελεί σήμερα μία σύγχρονη και δυναμική πόλη με δικό της Πανεπιστήμιο και έντονη οικονομική και πνευματική ζωή. Χτισμένη στο μυχό του Παγασητικού κόλπου, κοντά στη θέση της αρχαίας Ιωλκού και στη σκιά του Πηλίου (320 χλμ. από Αθήνα και 217 χλμ. από Θεσσαλονίκη) είναι μία πόλη που αιωρείται ανάμεσα στη νοσταλγία των ανακαινισμένων νεοκλασικών και στη ζωή του σήμερα, που ξεχειλίζει σε κάθε σου βήμα, όλες τις ώρες της ημέρας…

  ΠΗΛΙΟ

  Το βουνό που φιλοξένησε Θεούς και Κενταύρους και που δεσπόζει ανάμεσα στο Αιγαίο και στον Παγασητικό, αποτελεί ένα από τα πιο γοητευτικά μέρη της Ελλάδας, ένα μοναδικό συνδυασμό βουνού και θάλασσας που συναρπάζει με τη διαφορετικότητά του, καθώς η πλούσια βλάστηση έχει φόντο το απέραντο γαλάζιο. Οι χρωματικές εναλλαγές δημιουργούν τον ωραιότερο πίνακα, ενώ το τοπίο σε ξαφνιάζει αλλάζοντας διαρκώς, με την οξιά να δίνει τη θέση της στην ελιά, εκεί όπου τα 24 πετρόχτιστα χωριά που αγναντεύουν την θάλασσα ξαφνικά χαμηλώνουν και ακουμπούν το κύμα.

  ΑΦΗΣΣΟΣ

  Η Άφησσος είναι ένα γραφικό χωριό του Δυτικού Πηλίου χτισμένο αμφιθεατρικά σε έναν ήρεμο κόλπο, μόλις 22 χιλιόμετρα από τον Βόλο, πλαισιωμένη από τρεις παραλίες, την Καλλιφτέρη, τον Αμποβό και το Λαγούδι. Εδώ σταμάτησαν, σύμφωνα με τον μύθο, οι Αργοναύτες για νερό πριν συνεχίσουν το ταξίδι τους προς την Κολχίδα. Πετρόχτιστα σπίτια που ξεπροβάλουν μέσα από το πράσινο, μια εκκλησιά χτισμένη το 1765, γραφικά ταβερνάκια μπροστά στα διάφανα νερά όπου τα θαλασσινά και το «άγιο τσιπουράκι» αποτελούν κανόνα…

• ΙΣΤΟΡΙΑ

  Η Μαγνησία, η αρχαία χώρα των Κενταύρων και των Αργοναυτών, πήρε το όνομά της από τον Μάγνητα, γιό του Αίολου, σύμφωνα με την μυθολογία, ο οποίος ήταν ο πρώτος που διάλεξε για βασίλειό του την περιοχή.

  Πρωτεύουσα του νομού είναι ο Βόλος που ταυτίζεται με την αρχαία πόλη της Ιωλκού από την οποία ξεκίνησε ο Ιάσωνας την Αργοναυτική Εκστρατεία προς την Κολχίδα, με στόχο να φέρει το Χρυσόμαλλο Δέρας.

  Είναι μία νέα πόλη που δημιουργήθηκε στο τέλος του 19ου αιώνα στη θέση ενός τουρκικού συνοικισμού, και η οποία μετά την προσάρτηση της στην Ελλάδα το 1881 εξελίχθηκε στο τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.

  ΠΗΛΙΟ

  Βουνό των Κενταύρων και καλοκαιρινή, σύμφωνα με τη μυθολογία, κατοικία των θεών, που συνδυάζει μαγικά το πράσινο με τη θάλασσα, ονομαστό για τα δάση του, τα βότανα και ιαματικά φυτά του (εδώ ιδρύθηκε το πρώτο σανατόριο της Ελλάδας το 1903), τα φρούτα του (κυρίως μήλα) και τις ελιές.

  Εδώ έγιναν οι τιτανομαχίες, εδώ βρισκόταν το σπήλαιο του «Ακραίου Διός», σ’ αυτές τις πλαγιές παντρεύτηκε ο Πηλέας την Νηρηίδα Θέτιδα και απέκτησαν τον Αχιλλέα. Στα πυκνά του δάση κατοικούσαν οι Κένταυροι, με πιο γνωστό ανάμεσά τους τον Χείρωνα, γιό του Κρόνου και της Ωκεανίδας Φιλύρας, δάσκαλο των Ηρακλή, Αχιλλέα και Ασκληπιού και πρώτου που χρησιμοποίησε βότανα για θεραπεία ασθενειών.

  Με ξύλα από τα δάση του Πηλίου κατασκευάστηκε η «Αργώ», που ονομαζόταν και «Πηλιάς».

  Κατοικήθηκε πιο συστηματικά γύρω στον 12ο αιώνα από μοναχούς. Τα είκοσι τέσσερα χωριά όμως άρχισαν να παίρνουν τη σημερινή τους μορφή και να γνωρίζουν τεράστια άνθιση στο εμπόριο και τα γράμματα κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας εξ αιτίας των ειδικών προνομίων που τους είχαν παραχωρηθεί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνουν το προπύλαιο του νεοελληνικού διαφωτισμού και να συντελέσουν στη δημιουργία της πλούσιας πηλιορείτικης παράδοσης, μία παράδοση που ακόμα και σήμερα μπορεί να βιώσει κάποιος, όταν ανηφορίζει τις πλαγιές του Πηλίου.

• Ο ΜΥΘΟΣ

  Τρεις είναι οι μύθοι του Πηλίου, ιστορίες μοναδικές από την ελληνική μυθολογία που έρχονται μέχρι σήμερα και ζωντανεύουν δίπλα σε τρεχούμενα νερά και μέσα σε μυστικές σπηλιές:

  Ο ΠΗΛΕΑΣ

  Ο μύθος αναφέρει ότι ο Πηλέας, από τον οποίο πήρε το όνομά του το βουνό, παντρεύτηκε τη Νηρηίδα Θέτιδα, στη σπηλιά του Κενταύρου Χείρωνα, με καλεσμένους τους 12 Θεούς του Ολύμπου και απέκτησε μαζί της τον Αχιλλέα.
  Η διαμάχη που ακολούθησε μεταξύ 3 γυναικών θεών για το μήλο της έριδος, οδήγησε στον πόλεμο της Τροίας.

  ΟΙ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ

  Πήλιο, ο τόπος των Κενταύρων, αυτών των μυθικών πλασμάτων με μισό σώμα αλόγου και μισό ανθρώπινο σώμα.
  Ένας από αυτούς, ο σοφός δάσκαλος Χείρωνας, μέντορας σπουδαίων ηρώων της ελληνικής μυθολογίας όπως ο Ασκληπιός, ο Αχιλλέας και ο Ιάσονας, τους οποίους μύησε στα μυστικά της μουσικής, της ιατρικής και της αστρολογίας.

  Ο ΙΑΣΟΝΑΣ

  Γυρίζοντας από το Πήλιο προς την Ιωλκό (Βόλος) ώστε να διεκδικήσει το θρόνο του πατέρα του από τον Πελία, ο Ιάσονας έχασε το ένα του σανδάλι περνώντας από έναν ορμητικό ποταμό.

  Ο χρησμός όμως προειδοποιούσε τον βασιλιά Πελία να φυλαχθεί από τον «Μονοσάνδαλο», έτσι ο Πελίας, μόλις αντίκρισε τον Ιάσονα, δέχθηκε να παραδώσει το θρόνο, αν ο Ιάσονας του έφερνε ένα χρυσόμαλλο δέρας που βρισκόταν στην Κολχίδα και είχε για ακοίμητο φρουρό του, έναν δράκο.

  Με σκάφος τη δυνατή Αργώ, και πλήρωμα τους γενναίους της εποχής, ο Ιάσονας κατάφερε μετά από πολλές περιπέτειες, να φτάσει στην Κολχίδα, να αρπάξει το χρυσόμαλλο δέρας και να επιστρέψει στην Ιωλκό νικητής.

  Το 2008, ένα πιστό αντίγραφο της Αργούς, ταξίδεψε μέχρι την Αδριατική ζωντανεύοντας τον μύθο της Αργοναυτικής Εκστρατείας.

• ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

  Αξιοθέατα που δεν πρέπει να χάσετε

  Σε σύντομη απόσταση από τα 6 Κλειδιά, υπάρχουν μοναδικά αξιοθέατα που θα γεμίσουν εσάς αλλά και τη μνήμη της φωτογραφικής σας μηχανής! Δείτε κάποιες από τις προτάσεις μας. ΒΟΛΟΣ – “Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ”

  • Το αντίγραφο του μυθολογικού πλοίου της «Αργούς», αγκυρωμένο στην παραλιακή οδό Αργοναυτών.
  • Το Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου. Ένα από τα παλαιότερα μουσεία της Ελλάδας με εκθέματα από την παλαιολιθική, τη μινωική και τη ρωμαϊκή εποχή.
  • Το Μουσείο της πόλης του Βόλου, που εστιάζει στη πρόσφατη ιστορία της πόλης.
  • Το Μουσείο Βιομηχανικής Ιστορίας και Πλινθοκεραμοποιίας στο συγκρότημα Τσαλαπάτα.
  • Το Εντομολογικό Μουσείο του Βόλου, μοναδικό στην Ελλάδα και ένα από τα καλύτερα των Βαλκανίων.
  • Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, με πετρώματα, ορυκτά και απολιθώματα από τη Θεσσαλία και την Ελλάδα γενικότερα.
  • Ο Μητροπολιτικός Ναός του πολιούχου της πόλης, Αγίου Νικολάου, με τις καταπληκτικές αγιογραφίες του Αγήνορα Αστεριάδη.
  • Οι Αγιογραφίες Γουναρόπουλου στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας. Πρωτότυπη και μοναδική για τα ελληνικά δεδομένα τεχνοτροπία.
  • Τα καταπληκτικά κτίρια της Βιβλιοθήκης του Ωδείου και του Κέντρου Τέχνης Τζόρτζιο ντε Κίρικο, με συχνές θεματικές εκθέσεις με μοναδικές συλλογές.
  • Ο Ιερός Ναός γεννήσεως της Θεοτόκου (Παναγία Τρύπα Γορίτσας) μέσα σε σπηλιά στους πρόποδες του λόφου της Γορίτσας.
  • Το Μουσείο Θεόφιλου, στο χωριό Ανακασιά, λίγα χιλιόμετρα έξω από τον Βόλο.
  • Ο Νεολιθικός Οικισμός Σέσκλου, ένας από τους παλαιότερους οικισμούς της πρώιμης νεολιθικής εποχής, που χρονολογείται στο 6.800 π.Χ.
  • Ο Μυκηναϊκός και Νεολιθικός οικισμός Διμηνίου από το 4.800 π.Χ.
  • Η περιοχή «Παλαιά», η πιο παλιά γειτονιά του Βόλου με τη ρετρό ατμόσφαιρα.
  • Τα παραδοσιακά τσιπουράδικα που δίνουν το γαστρονομικό στίγμα της πόλης.

  ΜΑΚΡΥΝΙΤΣΑ – “ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ”

  • Το ίδιο το χωριό (διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός) με την εκκλησία του Αι Γιάννη Προδρόμου (1806) και τη μαρμάρινη κρήνη στην πλατεία (1809).
  • Το Βυζαντινό Μουσείο «Οξεία Επίσκεψις», με πολύτιμα κειμήλια από τον 13ο έως τον 20ο αιώνα.
  • Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου στο Αρχοντικό Τοπάλη, τυπικό δείγμα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.
  • Η εκκλησία της Παναγιάς (1767) με το συγκρότημα του Δεσποτικού (παλαιό σχολείο) που την περιβάλλει.
  • Το καφενείο «Θεόφιλος» με μία τοιχογραφία του γνωστού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ.

  ΠΟΡΤΑΡΙΑ – “Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ”

  • Τα πέτρινα αρχοντικά, όπως το Αθανασάκειο Νηπιαγωγείο, το αρχοντικό Ζούλια (πρώην επαγγελματική σχολή θηλέων), το Τσοπότειο Σχολαρχείο (σημερινό Δημαρχείο).
  • Τα απομεινάρια του ξενοδοχείου «Θεοξένεα» που στην εποχή του θεωρήθηκε το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο των Βαλκανίων.
  • Βρύσες και κρήνες, λιτές, περίτεχνες ή θολωτές διάσπαρτες τόσο πάνω στον κεντρικό δρόμο όσο και μέσα στα καλντερίμια.
  • Εκκλησίες και μοναστήρια, όπως η εκκλησία του Αγίου Νικολάου με τις ανάγλυφες παραστάσεις στο εσωτερικό της που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού.
  • Η Παναγία Πορταρέα, το μικρό εκκλησάκι του 13ου αιώνα που σε ταξιδεύει στην προεπαναστατική Ελλάδα και το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη με την πλούσια βυζαντινή διακόσμηση.
  • Το Μουσείο Κομπολογιού με πλήθος κομπολογιών από διάφορα υλικά. Πολλά από αυτά μπορείτε να τα αγοράσετε.
  • Το Χιονοδρομικό Κέντρο «Αγριόλευκες» σε υψόμετρο 1471 μέτρων.

  ΜΗΛΙΕΣ – «ΤΟ ΠΗΛΙΟ ΣΕ ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ»

  • Η παράδοξη εκκλησία Παμμεγίστων Ταξιαρχών στην πλατεία, χωρίς καμπαναριό, με τις εκπληκτικές τοιχογραφίες, που χρειάστηκαν 36 χρόνια (1741-1777) για να ολοκληρωθούν και την εξαιρετική ακουστική (κανένας ήχος δεν ακούγεται εξωτερικά).
  • Η εντελώς ασυνήθιστη έως και ασύμβατη με μια ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία, παράσταση του ζωδιακού κύκλου στον πρόναο της εκκλησίας, με την επιγραφή «Ο Μάταιος Βίος του Πλάνου Κόσμου».
  • Η Δημοτική βιβλιοθήκη Μηλεών. Μία από τις παλαιότερες στην Ελλάδα με τόμους βιβλίων από το 1497 έως το 1899 αλλά και χειρόγραφα τα οποία χρονολογούνται από τον 10ο μέχρι και τον 18ο αιώνα.
  • Η Μηλιώτικη Σχολή (1814) που ιδρύθηκε από τον διαφωτιστή Άνθιμο Γαζή. Στην είσοδό της υπάρχει η διάσημη επιγραφή “ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ” (Θεραπεία Ψυχής).
  • Το λαογραφικό μουσείο, λίγα μέτρα από την κεντρική πλατεία με την συλλογή τοπικών φορεσιών και έργων του Θεόφιλου.
  • Ο παλιός σταθμός του τραίνου δίπλα στον καταρράχτη.
  • Η σπάνια μεταλλική γέφυρα Ντε Κίρικο, 1 χιλιόμετρο από τον σταθμό.
  • Η ιδιαίτερη, ιστορική διαδρομή με το ανοικτό τραινάκι του Πηλίου, του περίφημου «Μουντζούρη» (χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο ιστορικό μνημείο).
  • Η σπηλιά του Χείρωνα (1.000 τετραγωνικών μέτρων και ύψους 10-15 μέτρων, πολύ καλά κρυμμένη στο βουνό, κατοικία του διάσημου Κένταυρου Χείρωνα, σύμφωνα με τους παμπάλαιους λαϊκούς θρύλους).

  ΒΥΖΙΤΣΑ – «Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ»

  • Το ίδιο το χωριό – ζωντανό μουσείο παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής- και ένας από τους καλύτερους διατηρητέους παραδοσιακούς οικισμούς στην Ελλάδα.
  • Τα πιο πολυφωτογραφημένα αρχοντικά (20 περίπου), άλλα διατηρημένα μέχρι και σήμερα και άλλα μισογκρεμισμένα από το χρόνο, που θυμίζουν μεγαλεία του παρελθόντος.
  • Η μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία, με τη λιθόκτιστη κρήνη και τη σκεπαστή κρήνη «Μούσγα» του 1888.
  • Η πετρόκτιστη Τρίκλητη Βασιλική εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, που χρονολογείται από το 1725 με το παμπάλαιο ξυλόγλυπτο τέμπλο σε ασυνήθιστους γαλάζιους τόνους και τους μικρούς, δύσκολα ορατούς θόλους, με τα κρυμμένα αναποδογυρισμένα πιθάρια, για καλύτερη ακουστική.
  • Το μαγευτικό φυσικό τοπίο και τα μοναδικά καλντερίμια που το διασχίζουν και η μαγική θέα ως τις ακτές του Παγασητικού.
  • Το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (1789) με τις υπέροχες τοιχογραφίες.
  • Ο αγροτουριστικός Συνεταιρισμό Γυναικών «Εσπερίδες» στο παλιό δημοτικό σχολείο με τα εξαιρετικά χειροποίητα γλυκά και τις μαρμελάδες.

  ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑ – «Ο ΟΜΦΑΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΠΗΛΙΟΥ»

  • Οι τέσσερις συνοικίες της, Άγιος Στέφανος, Αγία Κυριακή, Αγία Παρασκευή, Ταξιάρχες, κυριολεκτικά χαμένες μέσα στο πράσινο.
  • Η πλατεία της Αγίας Παρασκευής όπου κυριαρχεί ο διάσημος πλάτανος – με περίμετρο κορμού που φτάνει τα 14 μέτρα και ηλικία που ο τοπικός θρύλος ανεβάζει στα 1000 χρόνια. Δίπλα του η ομώνυμη εκκλησία (1909) και η πέτρινη κρήνη που χρονολογείται από το 1890.
  • Η πλατεία των Αγίων Ταξιαρχών με τη μαρμάρινη κρήνη με τους τέσσερις κρουνούς και τη μνημειακή εκκλησία του 1786 με το ξυλόγλυπτο βενετσιάνικου τύπου τέμπλο το οποίο ολοκληρώθηκε το 1749.
  • Η πλατεία της Αγίας Κυριακής όπου δεσπόζει ο ομώνυμος Ιερός Ναός (1886) με το επιβλητικό καμπαναριό.
  • Ο Ιερός Ναός του Αγίου Στέφανου, που στέκει στην ομώνυμη πλατεία από το μακρινό 1772, με τον αρχιερατικό θρόνο και το ιδιαίτερο τέμπλο.
  • Το ψηφιακό διαδραστικό λαογραφικό μουσείο στην Αχιλλοπούλειο Σχολή, ένα από τα πιο εμβληματικά κτήρια του Πηλίου, κατασκευασμένο το 1864, δωρεά των Αιγυπτιωτών αδερφών Αχιλλόπουλων, αρχικά για να στεγάσει αστική σχολή και από το 1905 την εμπορική σχολή.
  • Η επιβλητική Νανοπούλειος Σχολή (το σημερινό δημοτικό σχολείο), χαρακτηρισμένο ως έργο τέχνης, δωρεά του Νικόλαου Νανόπουλου στις αρχές του 20ου αιώνα. Εδώ, κάθε καλοκαίρι διοργανώνονται θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις και άλλες πολιτισμικές εκδηλώσεις.
  • Το Καρτάλειο Δημοτικό σχολείο (ό,τι έχει απομείνει από αυτό) χαρακτηρισμένο ως έργο τέχνης από το 1985 – με πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέγερση της Τσαγκαράδας κατά των Τούρκων.
  • Το πέτρινο μονότοξο γεφύρι, χτισμένο το 1787, στη ρεματιά του Μυλοποτάμου. Εκτιμάται ότι είναι το παλαιότερο του Πηλίου.
  • Το μικρό απίστευτο ξωκλήσι μέσα στο βράχο, στη παραλία της Φακίστρας, το οποίο οι ντόπιοι ονομάζουν «κρυφό σχολειό».
  • Το μαγευτικό σκηνικό του λόφου του «Άθωνα» (820 μέτρα υψόμετρο) που πήρε το όνομα του από το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου εν’ Άθω, που βρίσκεται εκεί, περιτριγυρισμένο από πανύψηλες οξιές. Ιδανικό μέρος για πικ-νικ.

  ΝΤΑΜΟΥΧΑΡΗ – «Ο ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ»

  • Ένας μικρός, γραφικός παραθαλάσσιος οικισμός, με τα ερείπια κάστρου πάνω στην χερσόνησο, που ενώνει τους δύο μικρούς κολπίσκους. Εδώ έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας «Mamma Mia 1».

  ΚΙΣΣΟΣ – «ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ»

  • Τα σπίτια του χωριού – αυτά του 19ου αιώνα με ψηλούς αμυντικούς μαντρότοιχους και τα άλλα του 20ου αιώνα πιο εξωστρεφή, με νεοκλασικίζοντα χαρακτηριστικά – όλα να αποπνέουν την οικονομική ευμάρεια της περιοχής τη συγκεκριμένη περίοδο.
  • Η Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στην κεντρική πλατεία, με το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο.

  ΖΑΓΟΡΑ – «ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΠΗΛΙΟ»

  • Ο ίδιος ο παραδοσιακός οικισμός με τα διώροφα αρχοντικά, τα λιθόκτιστα καλντερίμια, τις παραδοσιακές κρήνες και τα πέτρινα γεφύρια. Αποπνέει από παντού την καλλιτεχνική και πνευματική του κληρονομιά
  • Το Ελληνομουσείο – το παλαιότερο σχολείο του Πηλίου. Σχολείο – οικοτροφείο υψηλής εκπαίδευσης, όπου μαθήτευσε και ο Ρήγας Φεραίος.
  • Η βιβλιοθήκη της Ζαγοράς, με ιστορία από το 18ο αιώνα (1762) και μια πολύτιμη συλλογή βιβλίων.
  • Ο Ιερός Ναός της Αγίας Κυριακής, με το σκαλιστό τέμπλο, αντιπροσωπευτικό δείγμα της περίφημης ξυλογλυπτικής του Πηλίου.
  • Η πλατεία του Αγίου Γεωργίου με τα τεράστια πλατάνια, τα καφενεδάκια, τα ταβερνάκια και την ομώνυμη εκκλησία (1765) με το επίχρυσο τέμπλο και τον περίτεχνο άμβωνα.
  • Η Μονή Φλαμουρίου (1564) ένα από τα ωραιότερα μοναστήρια του Πηλίου που λειτουργεί στα πρότυπα του Αγίου Όρους (δεν γίνονται δεκτές γυναίκες).
  • Η Παλαιά Μιτζέλα. Παραθαλάσσιος κατεστραμμένος οικισμός από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, κρυμμένος μέσα στο δάσος.
  • Ο Αγροτικός Συνεταιρισμό Ζαγοράς (100 χρόνια λειτουργίας) όπου παράγονται τα περίφημα μήλα «Ζαγορίν».

  ΠΑΡΑΛΙΕΣ

  • Η παραλία Μυλοπόταμος, μία από τις πιο εντυπωσιακές και πολυφωτογραφημένες παραλίες του Πηλίου.
  • Οι παραλίες του Αιγαίου Ξυνόβρυση, Καλαμάκι, Φακίστρα, Χορευτό, Αι Γιάννης, Παπά Νερό, Άγιοι Σαράντα.
  • Οι δαντελωτές παραλίες του Παγασητικού Άφησσος, Λεφόκαστρο, Κάλαμος, Μαραθιάς, Μηλίνα, Τρίκερι.